คำอุทานสามารถแบ่งตามการใช้ได้ 8 ลักษณะ ดังนี้

(1) คำอุทานที่แสดงการทักทายเรียกหา เช่น

喂！你去哪儿啊？

Wèi! Nǐ qù nǎr a?

นี่! คุณจะไปไหนรึ?

喂! 你是尼兰吗？

Wèi! Nǐ shì Nílán ma?

นี่! คุณนิรันด์ใช่ไหม?

(2) คำอุทานที่แสดงคำตอบรับ เช่น

嗯！我知道了。

Èng! Wǒ zhīdào le.

เออ! ฉันเข้าใจแล้ว

唉，我来了。

Āi, wǒ láile.

จ๋า ฉันมาแล้ว

(3) คำอุทานที่แสดงการตื่นตะลึง เช่น

哎呀！那儿有一条蛇！

Āiyā! Nàr yǒu yītiáo shé!

ว้าย! ตรงนั้นมีงูตัวนึง!

哎呀！我的手机坏了！

Āiyā! Wǒ de shǒujī huàile!

ไอ๋หยา! มือถือของฉันเสียแล้ว!

(4) คำอุทานที่แสดงความชื่นชม เช่น

啊! 伟大的祖国！

À! Wěidà de zǔguó!

โอ้! บรรพภูมิอันยิ่งใหญ่!

啊！今年的庄稼长得真好！

À! Jīnnián de zhuāngjià zhǎng dé zhēn hǎo!

โอ้! ธัญพืชของปีนี้เติบโตดีจริงๆเลย

(5) คำอุทานที่แสดงการสำนึกหรือรู้สึกตัว เช่น

哦，原来是这样。

Ò, yuánlái shì zhèyàng.

อ้อ ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง

哦，我想起来了。

Ò, wǒ xiǎng qǐláile.

อ๋อ ฉันนึกออกแล้ว

(6) คำอุทานที่แสดงการรับรู้ เช่น

噢，你来了！

Ō, nǐ lái le!

อ้อ คุณมาแล้ว

(7) คำอุทานที่แสดงความพอใจ เช่น

哈，试验成功啦！

Hā, shìyàn chénggōng la!

ฮ่า การทดลองประสบความสำเร็จแล้วล่ะ

(8) คำอุทานที่แสดงความไม่พอใจ เช่น

哼，有什么了不起！

Hèng, yǒu shénme liǎobùqǐ!

เชอะ ยอดเยี่ยมอะไรกัน